Тайаққа еті үйренген қойшы жайлаб Көк есек қозғала ма ? Түрткенге айдаб . Есебден алданғандай болғандар көб Жасықды асыл ма деб білмей қайраб . 1

Кто роль скота привык прилежно исполнять , Не может на других за свой удел пенять : Погонщик вмиг сошлется на осла , Которого без плетки не поднять . 1

Мұны естіп , Дайыр жылдам аттан түсті : Ұққанға адал сөзден бар ма күшті ? Құлашын жайып , қойнын ашып келіп , Нәбекті сүйіп Дайыр , мойнын құшты . ( А . Байтұрсынұлы . Нәбек аты ) 2

Дагер , пораженный этими словами , задумался . Потом он слез с лошади и сказал : — Я заблудился , потому что ослеплен был завистью , ты показал мне дорогу , прости меня ! И он обнял Набека и возвратил ему коня . ( Конь Набека ( Источник : Вера и жизнь . – 1974 . – №1 . ) 2

« Бар ма екен , бізден сірә , соры қалың ? ! Қожасып қуалайды мұжық жарым . Қорлайды ұрып - соғып , ойламайды , ( А . Байтұрсынұлы . Қаздар ) 4

« Где можно нас , Гусей , несчастнее найти ? Мужик так нами помыкает , И нас , как будто бы простых Гусей , гоняет ; ( И . Крылов . Гуси ) 4

Қаздарға жолаушы айтты : « Тоқтаңдаршы ! Ауысқан ақыны айтып , жоқтаңдаршы ! Сендерді қадірлеуге не үшін міндет ? Мұжықты айыпты қылып боқтаңдаршы ! » . « Істеген атамыздың ісі қайда ? Румды құтқарғаны азғантай ма ? » « Қоя тұр , – жолаушы айтты , – көрдегіңді ! Өздерің келтірдіңдер қанша пайда ? » ( А . Байтұрсынұлы . Қаздар ) 4

« А вы хотите быть за что отличены ? » – Спросил прохожий их . – « Да наши предки . . . » « Знаю , И все читал ; но ведать я желаю , Вы сколько пользы принесли ? » ( И . Крылов . Гуси ) 4

Тексерсек мұжық ісін байқап , ойлап , Оған да дұрыс емес кінә қоймақ . Асықты базар күнге , пайда көп деп , Қаздарды ұрды ма ол босқа ойнап ? Десеңдер , олсыз базар тарамайды , Дер едім : мұжық ісі жарамайды . Пайдасы , базар өтіп , кетер жерде , Қаз түгіл , адамға да қарамайды . ( А . Байтұрсынұлы . Қаздар ) 4

На барыши спешил к базарному он дню ( А где до прибыли коснется , Не только там гусям , и людям достается ) . Я мужика и не виню ; ( И , Крылов . Гуси ) 4

« Не болар , айтшы , бақсым Құдай сүйген , Ілгергі өтер жасым нендей күймен ? Жауымды жан - жақтағы қуандырып , Топырақ тез басар ма , денеме үйген ? Ашып айт , бүкпей бәрін , еш қаймықпа ! Аласың таңдап жақсы ат айтқандыққа ! » . ( Данышпан Алектің ажалы ) 8

« Скажи мне , кудесник , любимец богов , Что сбудется в жизни со мною ? И скоро ль , на радость соседей - врагов , Могильной засыплюсь землёю ? Открой мне всю правду , не бойся меня ; В награду любого возьмёшь ты коня » . ( Пушкин . Песнь о вещем Олеге ) 8

Ескерді бір мезгілде атын Алек , Сұрайды : « Есен - сау ма һәм қайда ? – деп Жүрісін , жүйріктігін таңған жоқ па , Жабығып қалмады ма , – дейді , – жүдеп ? ( Данышпан Алектің ажалы ) 9

« А где мой товарищ , – промолвил Олег : – Скажите , где конь мой ретивый ? Здоров ли ? Всё так же ль легок его бег ? Всё тот же ль он бурный , игривый ? » ( Пушкин . Песнь о вещем Олеге ) 9

Шал келіп : « Сәлем бердік , ханым ! - деді , Ризалық тапты ма , енді жаның ? » - деді . Жаратпай шалдың сөзін , кемпірі ұрсып : « Әдепсіз , ақылы жоқ , жарым , - деді . Ат бақсын , ат қораға апарыңдар ! Мұжықтың мына біреу шалын . . . » - деді . ( Балықшы мен балық ) 12

Говорит старик своей старухе : « Здравствуй , барыня сударыня дворянка ! Чай , теперь твоя душенька довольна » . На него прикрикнула старуха , На конюшне служить его послала . ( Пушкин . Сказка о рыбаке и рыбке ) 12

Билетпей шалға бойы , буын құрып , Сарайға шал сескеніп келді кіріп , Бас ұрып кемпірінің аяғына : « Болды ма жаның риза ! » - деді тұрып . ( Балықшы мен балық ) 13

Как увидел старик , - испугался ! В ноги он старухе поклонился , Молвил : « Здравствуй , грозная царица ! Ну , теперь твоя душенька довольна » . ( Пушкин . Сказка о рыбаке и рыбке ) 13

Қол шыққалы жеті күн , Әскерден жоқ хабар - үн : Ашықты ма ? Тоқ па әлі ? Жеткен жоқ па ? Жетті ме ? Жау жатыр ма ? Кетті ме ? Соғысты ма ? Жоқ па әлі ? ( Алтын әтеш ) 16

Вот проходит восемь дней , А от войска нет вестей ; Было ль , не было ль сраженья , – Нет Дадону донесенья . ( Пушкин . Сказка о золотом петушке ) 15

Хан жыласа , қалар ма ? Ерген жасақ – олар да Еңіресті , жыласты . Тау күрсініп , күңіреніп , Ой ыңылдап , ыңыранып , Бәрі бірге ұласты . ( Алтын әтеш ) 17

Все завыли за Дадоном , Застонала тяжким стоном Глубь долин , и сердце гор Потряслося . ( Пушкин . Сказка о золотом петушке ) 16

Хан таңданды бұл іске , Ойдағы жоқ ұлы іске . Шалға айтады : « Сен несің ? Пері енді ме , түсіңе ! Жын кірді ме , ішіңе ? Алжастың ба , бар ма есің ? ! Мен саған шын қарыздар , Қарызда да шама бар – Қыз ол саған не қажет ? Қой , шалым , тым зор тұтпа ! Мен кім – оны ұмытпа ! Міндеттен бар зор міндет . Сұра менен қазына ! Қараман көп - азына , Шен десең , шен беремін . Ат қала да , атымды ал ! Зат қала да , затымды ал ! Ел жарымын һәм беремін » . ( Алтын әтеш ) 18

Крайне царь был изумлен . « Что ты ? – старцу молвил он , – Или бес в тебя ввернулся , Или ты с ума рехнулся ? Что ты в голову забрал ? Я , конечно , обещал , Но всему же есть граница . И зачем тебе девица ? Полно , знаешь ли кто я ? Попроси ты от меня Хоть казну , хоть чин боярской , Хоть коня с конюшни царской , Хоть пол - царства моего » . ( Пушкин . Сказка о золотом петушке ) 17