Ақындар ғалымдар сыйақты болған уақыйғаны йәкій нәрсені болған күйінде, тұрған қалпында бұлжытпастан айтып, дұрыс мағлұмат беріп, қақыйқаттауға тырыспайды, тұрған нәрсе тұрған күйінде, болған уақыйға болған күйінде ақынға өте үйреншікті, жай қалыпты, жабайы көрінеді. 184

Поэты в отличии от ученых не стремятся восстановить истинную картину, рассказывая о произошедшем событии или о чем-либо другом, воспроизводя их в точности и передавая правдивые сведения, поэту реальное состояние предметов и положение дел видится очень привычным, скучным и грубым. 193

Бірақ әуезеге алынған уақыйға болғандықтан және де ол уақыйғаға айтыушы өзінше көрік беріп шығарғандағы сөзі әуезе болады. 185

Но поскольку сказитель повествует о произошедшем событии и повествует о нем, как об увиденном собственными глазами, то такое сочинение является эпосом. 194