Ақын әуезе түрінде сөйлегенде, уақыйғаның ішінде өзі болып, басынан кешірген адамша сөйлемей, тек сыртта тұрып бақылап, уақыйғаға көз салған адамша, қатта біреуден естіген адамша айтады. 185

Поэт в эпосе рассказывает о событиях не как человек, который лично принимал участие в событиях и пережил их, а как человек, который наблюдал и видел это со стороны, а иногда слышал об этом от другого человека. 194

Бірақ әуезеге алынған уақыйға болғандықтан және де ол уақыйғаға айтыушы өзінше көрік беріп шығарғандағы сөзі әуезе болады. 185

Но поскольку сказитель повествует о произошедшем событии и повествует о нем, как об увиденном собственными глазами, то такое сочинение является эпосом. 194