-
лемма
А.Байтұрсынұлы анықтамасы
Қазіргі сөздіктердегі анықтамасы
орысша атауы
значение
Сөз жиілігі
-
Жазу қағидалары
Жазу қағидалары ретінде 8 ереже берілген. [А. Байтұрсынұлы. 12 томдық шығармалар жинағы. 3-том, 34-39-бб.]
ЕМЛЕ — дұрыс жазу ережесі. Қазақ тілінде «имла», «ымла» нұсқалары да кездеседі. [Қазақ тілінің кірме сөздер сөздігі / Құрастырғандар: Ш. Құрманбайұлы, С.Исақова, Б.Мизамхан және т.б. Алматы: «Ұлттық аударма бюросы» қоғамдық қоры, 2019. – 596 б.]
Правописание
1. Система правил, устанавливающая единообразные способы передачи речи на письме. 2. Фактическое написание слова. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.284]
-
-
Жазу тәртібі
Жазу тәртібі - орфографиялық ереже, жазу жүйесі. А.Байтұрсынұлының "Жазу тәртібі" атты "Айқап" журналында 1912 жылы жарық көрген мақаласы бар. Еңбекте араб әліпбиіне негізделген қазақ әліпбиіне, жазу тәртібіне қатысты пікірін айта келе, тіліміздің дыбыстық жүйесін айқындап, әр дыбыстың жеке әріпі болған жағдайда тәртіпті, жүйелі жазу болатынын алға тартады. (Құрастырушылардан). Қараңыз: "Оқу құралының ең ұлығы – бала оқытатұғын кітап; оның жақсы болып, балалардың жанын қинамасына жазудың тәртібі болуы шарт. Тәртіпті жазу деп айтамыз: тілдегі бар дыбыстың бас-басына арнаған белгісі (харфі) бар болса. Осы күнгі жазуымызда дыбыс басына арнаған белгіміз жоқ; бір белгіменен әлде неше түрлі дыбыстарды жазамыз. Мы- салы: «о -ﻭ» менен жазамыз бес түрлі дыбысты, «ы-ﻯ» – менен жа- замыз үш түрлі дыбысты. Балаларға һәр түрлі айтылатұғын сөзді бір түрлі айтып жазып қойып, һәр түрлі айтып оқу керек дегеніміз зорлық емес пе? «Бірдей жазылған сөзді қалай һәр түрлі оқысам дұрыс бола- ды» деп бала қиналмай ма? Сондықтан әуелі оқу құралын сайлаудан бұрын жазуымыздың тәртібін түзетіп, жөнге салу керек. Сонан соң, сол жөнменен құрал сайлау керек" [А.Байтұрсынұлы. Таңдамалы шығармалары. (4 тілде) Астана, 2022; 137-б.]
1. Жазуда сөйлеудің біркелкі тәсілдерін белгілейтін ережелер жүйесі.
2. Сөздің нақты жазылуы.[Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.284]
Правописание
1. Система правил, устанавливающая единообразные способы передачи речи на письме.
2. Фактическое написание слова. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.284]
-
-
Жай байандауыш
Жай баяндауыш жай етістікпен айтылады, қосарлы баяндауыш көмекші етістіктер қосылып айтылғанда болады, бірақ етістік жүрмеген жерде баяндауыш болмайды. Етістіктен басқа сөз таптары баяндауыш болса, олар етістік көмегімен ғана бола алады. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 217]
Дара баяндауыш - сөйлем ішінде бір ғана сөзден болған баяндауыш.[Тіл білімі терминдерінің орысша–қазақша сөздігі. С.Кеңесбаев, Т.Жанұзақов. – Алма-ата. Қазақ ССР–нің «Ғылым» баспасы, 1966. – 211 бет.]
Простое сказуемое
Слово (или сочетание слов), выражающее предикацию и функционирующее поэтому в качестве центрального конституирующего
члена предложения; в двусоставном предложении оно грамматически зависит от подлежащего. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.403]
-
-
Жай сөйлем
Сұраусыз, лепсіз, тілексіз айтылған сөйлемдердің бәрі жай сөйлем деліп аталады. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 250]
л и н г в. Аяқталған бір ғана ойды білдіретін бір я бірнеше сөздің тізбегі. [Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 5 - том / Құраст.: Б. Әбілқасымов, С.Бизақов, Ә.Жүнiсбеков және т.б. - Алматы, 2011. - 752 б.]
Простое предложение
Предложение, не имеющее в своем составе придаточных предложений и организуемое концентрацией в сказуемом форм времени, модальности и лица вокруг единого конструктивного центра — подлежащего. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.357-358]
-
-
Жай сөйлем
Сұраусыз, лепсіз, тілексіз айтылған сөйлемдердің бәрі жай сөйлем деліп аталады. Мысал: Ат ерінді келеді, ер мұрынды келеді. Өзің қойған зекетші, біздің елде Жүзбай бар. Жана мұның жолдасы қара тамыр Дадан бар. Еріп жүрген соңында қырық-отыздай адам бар. Шоңмұрын деген молда бар. Төлеген деген жорға бар. Атына жемді ілуге алты еннен қылған дорба бар. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 250]
Жай сөйлем - қарым-қатынас қызметін атқаратын, өзіне тән семантикалық құрылымы бар, бір предикативтік бірліктен тұратын сөйлем. [Қалиев, Ғ. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі, б. 250]
Простое (повествовательное) предложение
1. Грамматически и интонационно оформленная по законам
данного языка целостная единица речи, являющаяся главным средством
формирования, выражения и сообщения мысли о некоторой
действительности и отношения к ней говорящего. Предложение обладает
свойством звуковой выделимости (на основе внутренней фонетической
организованности), оно выражает предикацию и состоит нз одного или
нескольких слов, являющихся его предельными составляющими (или
потенциальным минимумом).
2. Двучленный синтаксический комплекс, в котором вполне опре-
деленно выражаются два главные члена (подлежащее и сказуемое) или
же, в более сложных случаях, группа подлежащего и группа сказуемого;
3. Часть сложного предложения. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.336]
-
-
Жайылма сөйлем
Бастауыш, баяндауыштан басқа мүшелері бар сөйлем жайылма сөйлем деп аталады. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 219]
Жайылма сөйлем - қүрамында бастауыш, баяндауыштан баска тұрлаусыз мүшелер (не олардың бірі) қатысқан жай сөйлем. [Қалиев, Ғ. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі, б. 121]
Распространенное предложение
Тип двусоставных или односоставных предложений, выделяемых по наличию в них второстепенных членов предложения. Р.п. содержит хотя бы один второстепенный член. [Жеребило Т.В. Словарь лингвистических терминов. Изд. 5-е, испр. и доп.– Назрань: ООО «Пилигрим», 2010. – c. 298]
-
-
Жақ жалғау
Жақ жалғау (қысқаша жақтау) – сөз жақ бен айтылғанда жалғанатұн жалғау, жақ үшеу: 1-інші жақ мендік, (айтыушы жағы), 2-нші жақ сендік, (тыңдаушы жағы), 3-інші жақ бөгделік, (айтыушы мен тыңдаушы екеуінен басқалардың жағы).
Жақ жалғау екіге бөлінеді: 1) тәуелдеу, 2) жіктеу. [Ақымет Байтұрсынұлы. Таңдамалы шығармалары. – Алматы, 2022. 1-том. - 694 б.]
Жақ - қимыл иесінің айтушыға қатысын білдіретін етістіктің (баяндауыш қызметін атқаратын есімдердің) сөз түрлендіруші грамматикалық категориясы. [Қалиев, Ғ. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі, б. 121]
Лицо
Грамматическая категория глагола, обозначающая отношение действия (процесса) и его субъекта к говорящему лицу. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.213]
-
-
Жақша
Жақша «( )» (қамау белгісі). Бұл белгі 1) Бір нәрсені қабарында болдыра кетейін деген орындарда қойылады. Ондай кездер айта кетейін деген ой сөйлем келе жатқан әңгіменің жүйесінен тысқары бүтіндеу болған
орындарда келеді: (Сөйлейді ойланбай-ақ айыу шолақ (айыулар күшке мықты ойға олақ). «Қойлардан ала түсті құтылғандай Бар деймін бұған оңай жалғыз жол-ақ). 2) Алдағы сөзді артқысы түсіндіре өтетүн жерлерде қойылады. Ондай кездер жат сөзді немесе жаңа сөзді оқыушы түсінбес деген орындарда болады;
Мәселен, пән сөздің мағынасы жат сөздің ана тілге аударғандағы мағанасы, жаңа мекеменің атауының мағанасы, тағысын тағы сондайлар жақшаға қамалады.[БАЙТҰРСЫНҰЛЫ АХМЕТ. Шығармалары – Сочинения. Он екі том. Тіл–құрал. Қазақ және орыс тілдерінде /Ахмет Байтұрсынұлы. – Астана: «Алашорда» ҚҚ, 2022.А, 346-б]
Жақша — сөзге, сөз тіркесі, сөйлемге қосымша мағына үстеу үшін, белгілі бір ойды анықтау, автордың көзқарасын аңғарта түсу үшін, өзінен бұрынғы сөз мағынасын айқындау үшін қолданылатын, жұптасып келетін айшық, тік сызық фигуралы түрінде жүргізілетін таңба. [Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 5 - том / Құраст.: Б. Әбілқасымов, С.Бизақов, Ә.Жүнiсбеков және т.б. - Алматы, 2011. - 752 б.]
Скобки
Скобки - парный знак препинания, состоящий из двух вертикальных черт (прямых, закругленных или фигурных), употребляющийся для выделения слов, частей предложения или предложений, содержащих добавочные замечания и пояснения к основной части текста. [Ахманова О.С. Словарь лингвистических терминов. Изд. «Советская энциклопедия», Москва, 1966. - С.407]
1
-
Жалаң лебіз/көсе лебіз/қара сөз
Ақын тілі – айрықша өң беріліб айтылған сөз; әншейін тіл – ондай өң берілмей, жәй айтылған сөз. Сондықтан алдыңғысы көрнекі лебіз деліб, соңғысы жалаң не (көсе) лебіз делініб айтылады. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 42]
Сөйлеу — уақыт өте келе пайда болатын және дыбыстық (ішкі сөйлеуді қоса) немесе жазбаша түрдегі нақты сөйлеу. Сөйлеу деп сөйлеу процесінің өзі (сөйлеу әрекеті) және оның нәтижесі (есте сақталған немесе жазылған сөйлеу нәтижелері) түсініледі.[Словари и энциклопедии и на академике https://les.academic.ru/966/%D0%A0%D0%B5%D1%87%D1%8C ].
обыденная речь
Речь —
конкретное говорение, протекающее во времени и облечённое в звуковую (включая внутреннее проговаривание) или письменную форму. Под речью понимают как сам процесс говорения (речевую деятельность), так и его результат (речевые произведения, фиксируемые памятью или письмом). [Словари и энциклопедии и на академике https://les.academic.ru/966/%D0%A0%D0%B5%D1%87%D1%8C ]
-
-
Жалаң сөйлем
Бастауышы мен баяндауышы бар екі мүшелі ғана сөйлем жалаң сөйлем деп аталады. [А. Байтұрсынұлы. Шығармалары. 3-том, б. 219]
Жалаң сөйлем - тұрлаулы мүшелерден құралған жай сөйлем. [Қалиев, Ғ. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі, б. 123]
Нераспространенное предложение
Тип двусоставных и односоставных предложений, представленных только главными членами, являющихся основой выражения предикативного значения: модальности, времени и лица, содержащих информацию о предметах действительности, об их признаках. [Жеребило Т.В.
Словарь лингвистических терминов. Изд. 5-е, испр. и доп.– Назрань: ООО «Пилигрим», 2010. – c. 218]
-